Η πόλη της Άρτας είναι συνυφασμένη με το θρυλικό γεφύρι και τον ποταμό Άραχθο. Χτισμένη στην μια πλευρά του ποταμού, προστατευόταν από τα τείχη του κάστρου. Στις παλιές φωτογραφίες το κάστρο, ο Άραχθος, το γεφύρι και τα βυζαντινά μνημεία αναδεικνύουν και διαγράφουν το πλαίσιο της πόλης. Το ανθρώπινο στοιχείο εμφανίζεται λίγες φορές γιατί η φωτογραφία δεν είναι προσιτή στον απλό λαό.

Παρόλα αυτά κατά την περίοδο 1881-1941, η ανάπτυξη και οι αλλαγές με το πέρασμα του χρόνου είναι σαρωτικές αφού η Άρτα χάνει το τουρκικό χρώμα της και γίνεται όλο και πιο ελληνική. Αν ερευνήσουμε την συγκεκριμένη περίοδο θα διαπιστώσουμε πώς η πόλη είχε εξαιρετική ομορφιά γιατί ο πληθυσμός ήταν πολύ μικρός. Από το 1945 αλλάζει η ομοιογένεια και η εσωτερική μετανάστευση δίνει μια άλλη διάσταση που έχει να κάνει με την συγκέντρωση όσο το δυνατόν περισσότερων εργατικών χεριών και αγροτών στην ακτίνα γύρω από το κέντρο της Άρτας. Η μελέτη της ιστορίας των εξήντα χρόνων αποτελεί μια αρχή για να γραφούν και άλλες εργασίες για την ιστορία της πόλης. Εμείς μέσα από το γκρίζο και το μαύρο χρώμα προσπαθούμε να σας θυμίσουμε εκείνη την περίοδο για να κάνετε συγκρίσεις, και να ταξιδέψετε από τις φωτογραφίες και τις αναμνήσεις στην εποχή της αθωότητας όπου οι άνθρωποι αγωνίζονταν μόνο για την επιβίωση και όχι την συσσώρευση όσο το δυνατόν περισσότερων αγαθών. Με το φακό της μηχανής, σας γνωρίζουμε πώς ήταν η Άρτα τότε αλλά και τι θα συνέβαινε αν όλα τα παλιά κτήρια είχαν διασωθεί. Επειδή όμως ο χρόνος είναι αμείλικτος και σκεπάζει με σκόνη τα άψυχα υλικά αλλά και τα ονόματα των ανθρώπων που πέρασαν δίπλα μας, προσπαθούμε να σας δημιουργήσουμε μια χαρούμενη διάθεση που θα σας γνωρίσει καταστάσεις και πράγματα που σίγουρα ξέρετε ή έχετε ακούσει ή διαβάσει από προφορικές και γραπτές παραδόσεις.
Θα σας πρότεινα να ξεφυλλίσετε το βιβλίο και να απολαύσετε τα κείμενα και τις φωτογραφίες. Άλλωστε το ταξίδι μας μόλις αρχίζει!

Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης